Sporten doe je samen. Dat geldt zeker voor teamsporten als hockey, waterpolo en rugby. Maar zeker ook voor individuele sporten als turnen, schermen en atletiek. Daar zijn ze het binnen Groningen Atletiek zeker mee eens. “Atletiek is een individuele sport, maar we trainen en komen samen in groepen. Samen vormen we onze atletiekvereniging. Samen betekent voor ons ook echt samen; iedereen moet mee kunnen doen. Ongeacht je leeftijd, je huidskleur, je gender en je seksuele geaardheid.”

Aan het woord is Matthijs Stuifzand, trainingscoördinator van Groningen Atletiek. De atletiekvereniging is samen met een aantal sportverengingen op en rondom Sportpark Corpus den Hoorn een pilot gestart voor meer inclusiviteit in de sport.

Matthijs: “Het is goed om samen met andere verenigingen aandacht te geven aan dit onderwerp. Het gaat er niet om welke sport iemand beoefent of bij welke vereniging. Iedereen moet op een leuke en veilige manier kunnen sporten. Hierbij zouden geen beperkingen moeten zijn. Daarom is het goed, dat we als sportverenigingen onze krachten bundelen en ons uitspreken voor inclusiviteit. Maar het zou natuurlijk niet nodig hoeven zijn; ieder mens is uniek en ieder mens is gelijk.”

“Ieder mens is uniek en ieder mens is gelijk.”

Matthijs Stuifzand, trainingscoördinator Groningen Atletiek

Open en onbevangen
Matthijs is ook trainer van verschillende jeugdgroepen. “Het onderwerp LHBTIQ+ speelt ongetwijfeld een rol in mijn trainingsgroepen, zeker in de groepen waarin jongeren seksualiteit en relaties ontdekken. Tijdens het trainen besteden we er geen specifieke aandacht aan; we sporten samen en accepteren iedereen zoals ‘ie is. Maar als er bijvoorbeeld iets gezegd wordt dat we niet oké vinden, dan spreken we de betrokkenen hierop aan. Ook maken we het bespreekbaar binnen de groep als geheel.”

Sluit de ogen niet
Janny Dekker is fervent wegatleet en lid van de medische commissie en de commissie Veilige Sport én ze is een van de twee vertrouwenscontactpersonen die de vereniging rijk is. Janny: “Wij zijn het eerste aanspreekpunt binnen de vereniging als het gaat over grensoverschrijdend gedrag of een onveilige sfeer. Gelukkig komen dit soort situaties niet vaak voor, maar het gebeurt wel. Daar kunnen en mogen we onze ogen niet voor sluiten.”

Signaleren en bewust worden
De gezamenlijke pilot voor inclusiviteit in de sport sluit hier wat Janny betreft naadloos op aan. Met de handvatten die we vanuit de pilot krijgen, kunnen we trainers helpen te signaleren en hier vervolgens op te handelen. Naast trainers hebben ook bestuurders een belangrijke taak in het inclusiviteitsvraagstuk. Zij moeten dit inbedden in het beleid en vervolgens zorgen dat dit doordringt binnen de cultuur van de vereniging. Het is echt werk in uitvoering, waarbij het begint met de bewustwording: niet iedereen past binnen het hokje blank en hetero… Iets simpels als woordkeuze kan hierin al heel belangrijk zijn.”

Klopt mijn gevoel?
Als trainer vindt Matthijs het lastig om te toetsen of zijn gevoel klopt: “Ik vind, dat ik fijne en open groepen kinderen en jongeren begeleid. En dat de sfeer in de groep prettig en veilig is. Maar is mijn gevoel altijd juist? Dat vind ik lastig te toetsen. Dat is volgens mij bij uitstek een onderwerp, dat we binnen de pilot kunnen oppakken. Om van elkaar te leren hoe dit te toetsen en vervolg aan te geven. Daar zit volgens mij de kracht van onze gezamenlijke aanpak.”

Meer weten over inclusiviteit in de sport en de pilot op Corpus, kijk op Sport050.