Begin jaren 1920 had architect Meindert Eelkema een bijzonder idee: een overdekt zwembad mét een warmtecentrale in de nieuwe wijk Helpman in Groningen. Samen met fabrikant J.E. van Hasselt en raadslid F.R.M. Th. Gouverne richtte hij in 1924 de ‘NV Helper Zwembad en Warmte Centrale’ op. Het doel? De gezondheid van mensen verbeteren en sport stimuleren.

Eelkema bedacht niet alleen het plan, hij maakte ook het ontwerp én regelde de financiering. De warmtecentrale moest het zwembad betaalbaar houden. Deze centrale verwarmde niet alleen het zwembad, maar ook ongeveer 100 huizen in de buurt, zoals aan de Van Ketwich Verschuurlaan en de Moddermanlaan.

Het zwembad had ook een wasserette en een badhuisfunctie. Stadjers konden er douchen of een bad nemen. Op 23 juli 1925 ging het zwembad voor het eerst open. De officiële opening was op 5 september, waarbij professor C.E. Benjamins het eerste baantje zwom. Hij was een groot voorstander van zwemles voor kinderen.

Een bijzonder gebouw

Het Helperzwembad werd gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School, die in Groningen toen erg populair was. Het gebouw is groot en gemaakt van bruine bakstenen. De golvende dakranden en beelden van vissen bij de ingang verwijzen naar water en zwemmen. Binnen zie je ook symbolen zoals een pelikaan en een beeld van een vis met een figuur erop.

Tijdens zwemwedstrijden werd een houten wand geplaatst bij de fontein, zodat het bad rechthoekig werd. Het interieur is met veel vakmanschap gemaakt. De houten dakconstructie is zichtbaar en mooi afgewerkt. Zes vakmannen uit het toenmalige Tsjecho-Slowakije betegelden het hele zwembad. Dat gaf het bad een luxe uitstraling én was hygiënisch.

Water uit de grond

Voor het water liet Eelkema een wichelroedeloper zoeken naar een goede plek. Op drie plekken zat het grondwater vrij hoog, op 23 meter diepte. Daar werden putten gegraven om water op te pompen voor het zwembad en de centrale. Later werd het zwembad alsnog aangesloten op de gemeentelijke waterleiding.