“Beren op de weg is echt niet nodig”
Sport is voor iedereen. Alleen is sporten niet voor iedereen even gemakkelijk toegankelijk. Sinds een aantal jaren is in Groningen een beweegcoach inclusief sporten en sinds kort ook voor chronisch zieken. Ellen Wollerich en Frederique Kraster werken vanuit Huis voor de Sport Groningen en voeren taken uit namens de gemeente Groningen. Om te verbinden tussen sporter en instelling of vereniging.
Wollerich is sinds 2021 als beweegcoach actief in Groningen. Kraster is sinds november vorig jaar bezig. ‘Ik ben al anderhalf jaar beweegcoach in Westerwolde en kijk nu hoe ik die ervaring hier over kan dragen. Ik kan handreikingen doen aan chronisch zieken wat ze qua beweging kunnen doen. Er zijn veel sporten om blij van te worden en energie van te krijgen.’
‘Ons doel is om zoveel mogelijk mensen in beweging te krijgen en de kwaliteit van leven te verhogen. Iemand die opbloeit daar doe je het voor,’ stelt Wollerich. ‘Kijken hoe dankbaar iemand is, dat drijft mij. Dat vind ik mooi en daar kan ik van genieten.’ Kraster vult aan: ‘Om dit te bereiken hebben we vaak eerst telefonisch contact om de hulpvraag helder te krijgen. Om de drempel te verlagen en kijken wat iemand wil.’
De kunst is om de vragen die er leven zo volledig mogelijk in beeld te krijgen en dat inwoners van Groningen weten dat er een beweegcoach is, concludeert Wollerich. ‘Zichtbaarheid is vaak al een hele uitdaging. Na drie jaar gaat het steeds beter. We staan op de Sport050 website en bijvoorbeeld op Unieksporten.nl en zijn bekend bij samenwerkingspartners in het sociale domein.’
De coaches gaan bij uitzondering zelf ook mee sporten, bijvoorbeeld als het voor een sporter lastig is om zelf te gaan. De nadruk ligt echter op het verbinden. Bijvoorbeeld het regelen van één op één zwemles of verenigingen helpen die leden zoeken voor aangepast sporten. ‘laatst heb ik met de Sven Kramer Academy en Kardinge om de tafel gezeten. ‘Mijn rol is dan verbinden, en uiteindelijk is het resultaat mooi. Er zijn frames voor het schaatsen in de verhuur en binnen de schaatslessen kunnen kinderen met een lichamelijke beperking nu ook inclusief meedoen’, schetst Wollerich.
"Steeds meer sportaanbieders denken na voor mensen met een beperking."
Een ander voorbeeld waar Wollerich enthousiast van wordt is het project Matchpoint Sportmaatje. ‘Hier is het doel om sporters vanaf zestien jaar, met een lichamelijke beperking, aan een maatje te helpen om samen te kunnen sporten. Om zo iemand te helpen en voor de gezelligheid.’ Een andere positieve ervaring was in 2023 de unieke sportdag met Welzorg, Stichting BEA en Beatrixoord. Mensen konden proeven aan bijvoorbeeld paragolf, rolstoelbasketbal, rolstoeltennis, framerunning, handbiken en zumba. Wollerich stelt vast dat sprake is van een positieve ontwikkeling. ‘Steeds meer sportaanbieders denken na voor mensen met een beperking. Ik hoop daarin nog meer mee te mogen denken, want er kan qua beperkt sporten vaak veel meer dan we ons op voorhand realiseren. En dat recent bij Beatrixoord in Haren een paralympisch steunpunt gestart is, kan ook inspirerend werken.’
Voorlopig is er nog genoeg te doen. Kraster haar ambitie is duidelijk. ‘Wanneer ik bekend ben bij professionals en inwoners. En zo een hoop mensen heb geholpen bij een passend sportaanbod. Dat ze zo weer plezier krijgen in sporten en bewegen.’ En Wollerich vult aan. ‘Het mooiste is dat een club vaak met kleine aanpassingen mensen met een beperking blij kan maken. Beren op de weg is echt niet nodig.’
Meer weten over de beweegcoaches Ellen Wollerich en Frederique Kraster?