Caroline Groot streeft naar goud op Paralympische Spelen in Parijs

Drie jaar geleden won studente Strafrecht bij de Rijksuniversiteit Groningen Caroline Groot brons tijdens de Paralympische Spelen in Tokio. De paralympisch baanwielrenster gaat nu in Parijs voor goud op haar favoriete onderdeel 500 meter sprint in de C4-5 klasse.

De laatste dagen voor vertrek naar Parijs is het voor Caroline vooral de laatste puntjes op de i zetten. “Het gaat de afgelopen tijd steeds sneller en sneller”, weet Caroline. “De explosiviteit moet alleen nog een beetje terugkomen, maar dat komt altijd de laatste paar dagen.”

Caroline is op donderdag 29 augustus in actie gekomen en het is haar gelukt om Olympisch kampioen te worden. Ze heeft Nederland daarmee de eerste gouden medaille op de Paralympische Spelen van Parijs bezorgd.

Vier kandidaten voor drie medailles

In Parijs zijn er volgens Caroline vier kandidaten voor de drie medailles. Zelf behoort ze, net als drie jaar geleden in Tokio, ook tot die kanshebbers. De winnares van het goud in Tokio, Kadeena Cox uit Groot- Brittannië is er opnieuw bij, net als de zilveren medaillewinnares Kate O’Brien uit Canada. “Er is nog een sprintster bijgekomen uit Frankrijk”, voegt Caroline eraan toe.

De Andijkse ziet Cox als de favoriet voor goud. Eerder dit jaar was Caroline tijdens het WK in Rio de Janeiro echter maar drie honderdste seconde langzamer dan de Britse. “De Britten zijn op de Spelen altijd heel erg goed”, legt ze uit. “Veel beter dan op het WK. Dus daar moet je nooit op vertrouwen. Maar ik denk dat ik ook weer een stukje beter ben geworden sinds maart. Dus mijn kans is niet niks.”

Volle bak de focus in

In Parijs bevindt Caroline zich in het Olympisch dorp. ”Ik denk dat ik daar de eerste dagen vooral een beetje ga rondkijken. En natuurlijk gewoon iedere dag trainen. We hebben niet heel veel intensieve trainingen meer, maar nog wel wat krachttrainingen en willen nog een beetje het baangevoel krijgen. En dan ga ik vanaf dinsdag echt volle bak de focus in. Gewoon op mijn bed liggen, uitrusten en wachten tot de wedstrijd er aankomt.”

‘Met wachten op de wedstrijd heb ik nooit zo veel moeite’

Gaat de tijd dan niet veel langzamer? Een paar dagen zonder veel afleiding wachten tot je in actie mag komen? “Ik vind dat juist wel lekker”, antwoordt Caroline. “Het is gewoon fijn als alles klaar is. En met wachten op de wedstrijd heb ik nooit zo veel moeite. Heel veel anderen zitten zich wel een beetje op te vreten in hun hotelkamer, maar ik ga gewoon wat kijken of ik ga even een rondje wandelen.”

Lunch met de koning en de koningin

Na de Spelen voor de valide sporters werden de medaillewinnaars door de koning en koningin ontvangen op Paleis Huis ten Bosch. Caroline werd echter al eerder door het koninklijk paar ontvangen. In juni werd ze als jonge topsporter uitgenodigd voor een lunch. “Dat was heel bijzonder. Maar ook erg formeel. Ik had het er ook over met diegenen die het organiseerden. Ze zeiden dat heel normaal is dat jongeren zich niet helemaal comfortabel voelen bij het formele. De rest was wat ouder en is dat allemaal wat meer gewend. Maar het was supermooi.“

Caroline kon overigens niet zomaar op de uitnodiging voor de lunch ingaan. Want op hetzelfde moment stond er een tentamen gepland. “Toen heb ik een mail gestuurd naar de examencommissie en hen de situatie uitgelegd. ‘Als ik eerder met het tentamen kan beginnen, dan zou dat heel mooi zijn. Mocht het niet lukken, dan ben ik gewoon bij het tentamen en dan zeg ik de lunch af. Maar ik zou het heel leuk vinden als ik die lunch bij kan wonen.’ Ik geloof dat ik na één dag al goedkeuring kreeg.”

Examencommissie was coulant

De examencommissie was heel schappelijk waarna Caroline zich rond zes uur in de ochtend meldde op het Sportcentrum van de ACLO waar ze in bijzijn van topsportcoördinator Cees Reitsma het tentamen maakte. “Superfijn dat Cees dat deed. Daar was ik echt heel blij mee.” Caroline kon dus bij de bijzondere lunch zijn, maar een paar weken later was er de presentatie van de Olympische ploeg op Papendal en ook dat viel samen met een tentamen. “Dat was een herkansing. Ik wist niet dat ik die moest maken. Dat was een beetje tegenvaller, maar ook toen was de examencommissie gelukkig best wel coulant.”

‘Ik denk ook dat het ervan hangt hoe je het brengt’

Deze keer toog Cees Reitsma naar Papendal waar Caroline ter plekke de herkansing maakte. “Ik hoorde van Cees dat het niet altijd zo makkelijk gaat. Ik kreeg deze keer ook wel een redelijk strenge mail terug van de examencommissie. ‘Weet wel dat dit niet altijd de bedoeling is.’ Maar toch maakten ze het mogelijk. Dus ja, ik heb er goede ervaringen mee.”

“Ik denk ook dat het ervan hangt hoe je het brengt. Ik heb gezegd: ‘Mocht het niet kunnen, dan maak ik het tentamen gewoon. Maar het zou heel fijn zijn als het wel kan’. Ik had het begrepen als ze hadden gezegd: ‘Dan sla je de presentatie maar over.’ Het was ook een beetje last minute.”

Thuiswedstrijd in Parijs

Voor Caroline worden het de tweede Paralympische Spelen. Bij de eerste in Tokio was geen publiek vanwege corona. Nu zal de wielerbaan omzoomd worden met toeschouwers. “Ik ben nog nooit in het Olympisch dorp geweest’, vult ze aan. “Dus wat dat betreft is het allemaal nieuw. Het voelt een beetje als een thuiswedstrijd in Parijs. Ik heb teamgenootjes die even een dagje op en neer gaan. Het is toch top dat dat kan?”

Bron: www.rug.nl/topsport
Foto's: Jan Westman