“Ik probeer bij te dragen aan een cultuurverandering”
Natasja Sloot is al elf jaar bestuurslid de Harener Sportvereniging Basketball (HSVB). Ze vervulde diverse portefeuilles en de vereniging werd een stuk van haar leven. Maar zo zoetjesaan is een opvolger toch wel welkom.
Hoe ben je bij de basketbalvereniging gekomen?
“Sporten was niks voor mij, dacht ik. Op de lagere school deed ik niet eens mee aan gym. Mijn lichaam functioneert niet zoals het zou moeten. Ik heb een aangeboren beperking, de aansturing van het onderlichaam is niet optimaal. Sporten was dus niks voor mij. Tot ik in aanraking kwam met het aangepast sporten. Ik ontdekte eerst rolstoelrugby, waar ik mijn man ontmoette. Hij nam me mee naar het rolstoelbasketbal. We zitten al zeventien jaar samen in hetzelfde rolstoelteam bij HSVB. Ik raakte zo enthousiast over sport, dat ik uiteindelijk zelfs sportpsycholoog ben geworden.”
Hoe werd je naast speler ook vrijwilliger bij HSVB?
“Ik ben iemand die zich graag tegen dingen aan bemoeit. Ik stap al snel in een bestuur. Toen in 2013 de secretaris ermee ophield, ben ik eerst secretaris geworden. Daarna deed ik de website en de social media. Nu doe ik als wedstrijdsecretaris de planning en administratie rondom wedstrijden. Scheidsrechterzaken doe ik ook. Ik leid binnen onze club leden op om wedstrijden te fluiten.”
Wat brengt het vrijwilligerswerk jou?
“Ik heb met name plezier in het opleiden van scheidsrechters. Alle spelers vanaf zestien beginnen bij ons met fluiten. Veel leden vinden het niks. Je staat tussen de partijen en moet beslissingen nemen waar niet iedereen het mee eens is. Toch zijn er tot mijn genoegen altijd een paar die het wel leuk vinden en doorgroeien. Sommigen gaan zelfs landelijk fluiten. Ik vind ik het fijn dat ik een bijdrage kan leveren aan het goede verloop van de vereniging. Een vereniging is hartstikke veel werk. Het wordt steeds lastiger vrijwilligers te krijgen. Bijkomend voordeeltje voor mij is dat ik gebruik kan maken van onze vergaderzaal, als ik zelf eens een ruimte nodig heb om met een groepje mensen te zitten.”
Toen we de interviewafspraak maakten zei je: Ik hang hier al te lang rond, misschien moet ik me eens terugtrekken. Wat bedoel je precies?
“HSVB is een stuk van mijn leven. Ik besteed er veel tijd aan. Het is een plek waar ik thuis ben. Onze penningmeester en secretaris hebben aangegeven te willen stoppen, dus nu is het voor mij geen handig moment om af te zwaaien. Toch ben ik als bestuurder wel min of meer aan de beurt om vervangen te worden. Het is verfrissend om af en toe een nieuw bestuur te hebben. Voor de scheidsrechterzaken is er al wel een vacature. Als er nu al iemand is die dat ziet zitten, zou ik zeggen: Neem alvast maar over. Dan kunnen we het nog een poosje samen doen.”
Behalve voor secretaris en penningmeester en voor scheidsrechterzaken hebben jullie ook vacatures voor trainer/coach en voor de activiteitencommissie. Wat zou je willen zeggen tegen kandidaten om ze te bewegen vrijwilliger te worden bij HSVB?
“Door het vrijwilligerswerk leer je veel mensen kennen, dat is een van de aantrekkelijke dingen. Het werk is niet altijd leuk, maar het is belangrijk! En het geeft een goed gevoel als er weer een seizoen is afgelopen en het is goed gegaan en mensen hebben lol gehad. Dan denk je: Goh, het is toch weer lekker gelukt.”
TEKST: ELLIS ELLENBROEK
FOTO'S: ERIK BRAND
Het nieuwste Sport050 magazine online lezen? Klik hier!