Ex-kogelstoter en discuswerper Rutger Smith (1981) won medailles op Europese en wereldkampioenschappen en nam drie keer deel aan de Olympische Spelen. In zijn jeugd trainde hij bijna dagelijks in het Stadspark. Hij is zijn club Groningen Atletiek altijd trouw gebleven.
Wat is jouw eerste gedachte als je terugdenkt aan het Atletiekcentrum Stadspark?
“Een fantastische locatie. Nu heet het Groningen Atletiek, toen ARGO ’77. Ik begon als zesjarige met atletiek in Roden. Toen bleek dat ik goed was in de werpnummers ging ik in Groningen trainen. Ik kreeg training van mensen als Joop Tervoort, die daar nog steeds werptrainer is, en de latere bondscoach Gert Damkat. Het zag er net zo uit als nu: een atletiekbaan met een tribune ernaast. Ik kwam er denk ik midden jaren negentig voor het eerst. Het gebouw van de Gasunie stond er net.”
Waarom ging je als kind op atletiek?
“Toen ik drie was, zag ik de Olympische Spelen op tv. De Spelen van 1984 in Los Angeles. Ik vond het fantastisch. Helaas mocht ik pas op een sportclub toen ik zes was.”
Wat vind je zo mooi aan atletiek?
“Dat het zo simpel is. Je kunt de prestaties makkelijk met elkaar vergelijken. Gewoon: de sterkste wint, de snelste. Wie het hoogste springt, het verste werpt. Er zijn niet te veel regels. Het is heel puur.”
Toen je later medailles haalde op Europese- en wereldkampioenschappen en deelnam aan de Olympische Spelen, trainde je niet meer in Groningen.
“Nee. Ik ging met Gert Damkat mee naar Papendal. Maar ik ben de club altijd trouw gebleven. Ik ben nog steeds lid van Groningen Atletiek. Ik ben nooit van club veranderd. Na mijn zilveren medaille op het WK werd ik erelid. Het bestuur is heel erg betrokken.”
Je woont nu in België, waar je Topsportcoördinator bent van de Vlaamse Atletiekliga. Kom je nog wel eens in het Stadspark?
“Ik moet eerlijk zeggen dat ik er in jaren niet meer ben geweest. Maar ik blijf een kind van de club. Ik kom niet veel meer in het Noorden omdat ik in België werk. Maar ik voel me Groninger. Ik volg de atletiek natuurlijk nog op de voet. In de uitslagen kijk ik altijd waar de atleten van Groningen Atletiek zitten. Dat blijft.”
